تفاوت بین یک سامانه LMS و سامانه VLE
یک سیستم مدیریت یادگیری LMS (Learning Management System) و یک محیط آموزشی مجازی VLE (Virtual Learning Environment) چه تفاوت هایی دارند؟ واقعیت این است که تفاوت این سیستم ها، تفاوت مفاهیم مهمی را درمورد نوع ذات یادگیری را نشان می دهند.در ادامه با مجله توسعه دهندگان همراه باشید.
سامانه LMS و سامانه VLE : تمایز مهم بین آن ها
به عنوان مثال نرم افزار Kallidus (یک محصول تجاری)، یک سیستم مدیریت یادگیری (LMS) است، اما زمانی که از نرم افزار Moodle حرف می زنیم، منظورمان محیط آموزش مجازی (VLE) است.
خود نرم افزار moodle مخفف Modular Object-Oriented Dynamic Learning Environment، به معنی محیط آموزش پویای شی گرا ماژولار، می باشد. مودل به مجموعه از چند چیز اطلاق می شود، از سیستم مدیریت دوره (همچنین سیستم مدیریت محتوا) و سیستم مدیریت دوره یادگیری گرفته تا به محیط آموزشی مجازی اشاره دارد. ویکی پدیا این اصطلاحات را به عنوان یک موضوع مشابه تعریف می کند، هرچند به دلیل این که کتابخانه سیستم مدیریت یادگیری ال ام اس را گیج کننده می داند، VLE را نسبت به LMS بهتر می داند. اگر چه من مقالاتی را دیدم که LMS و VLE را اساساً یکسان می بینند، اما باور خود این است که این دو نرم افزار، یک تمایز مهم بین آن ها وجود دارد.
در این مقاله، به این نکته می پردازیم که چرا هر کدام از اصطلاح ها معنی مهمی در رویکرد آموزشی دارد و این که می تواند در طراحی، مسیر توسعه و پیاده سازی آن تاثیر بگذارند.
تفاوت مهمی بین “تحصیل” (education) و “یادگیری” (training) وجود دارد، و این تفاوت هنگام بررسی تفاوت بین LMS و VLE حیاتی است. اختلاف اساسی بین این دو این است که یادگیری بیشتر وجهه مکانیکی دارد، تخصصی تر است و بیشتر به اکتساب مجموعه ای از مهارت ها می پردازد. “تحصیل” اصطلاح گسترده تری است و بیشتر مربوط به عمل یادگیری است تا خود مهارت هایی که تدریس می شود. نگاهی به آمار مشتریان سازمان آموزش الکترونیک (elearning guild) نشان می دهد که آموزش الکترونیک و LMS ها کاربردها و استفاده های بسایر گسترده تری از سطح سیستم های آموزشی مثل دانشگاه یا مدرسه دارند. گرچه تحصیلات عالی و K-12 ، صنعتی است که بالاترین رتبه را با درصد 7/21 درصد در استفاده از آموزش الکترونیک دارد، 3/78 درصد باقیمانده شامل صنایع دیگر از جمله امور مالی، خدمات تجاری و تولید می باشد که بیشتر با هدف آموزش و توسعه حرفه ای مدوام CPD (continual professional development) استفاده می شود.
سیستم مدیریت محتوای وب مایکروسافت، شیرپوینت، الگوی مشابهی را در هنگام بازدید از لیست مشتریان خود ارائه می دهد. کالج ها با نهادهای غیر آموزشی مانند شرکت های بیمه، مراقبت های بهداشتی، تولید، ارتباطات راه دور و خدمات مالی و حقوقی باهم از آن استفاده می کنند. طبق گزارش مایکروسافت 78 درصد از شرکت های Fortune 500 از شیرپوینت استفاده می کنند که به وضوح نشان دهنده یک ترجیح تجاری است.
از این رو، می توانیم ببینیم که بسیاری از شرکت ها، و البته موسسات آموزشی که بخش کوچکی از این موارد را تشکیل می دهند، از LMS ها برای آموزش و CPD استفاده می کنند. در حالی که این نشان می دهد که آموزش الکترونیک واقعا موضوعی بسیار مهم و تاثیر گذار است، من همچنین به این نتیجه رسیده ام که بسیاری از LMS های تجاری در درجه اول برای آموزش و توسعه کارکنان درون سازمانی طراحی و اجرا می شوند تا صرفاً آموزش و پرورش. کسب و کارها از LMS خود به طور عمده برای CPD اجباری استفاده می کنند. به همین دلیل است که معتقدم تفاوت اساسی بین VLE و LMS وجود دارد و این دو اصطلاح یک رویکرد بسیار متفاوت به یادگیری را نشان می دهند.
VLEها مانند Moodle با رویکرد سازنده گرا شناخته می شوند، کاربرد اصلی آن ها استفاده به عنوان یک مکان برای همکاری و انجام بحث ها است. مارتین دوگیمه، بنیانگذار مودل، بر توسعه نظریه های سازنده گرا تأکید داشت و این واقعیت هنوز در صفحات About در moodle.org (2014) بیان شده است.
اگر چه بسیاری از VLE ها و LMS ها دارای ویژگی های مشابه هستند، مانند انجمن ها، سازنده های آزمون و سیستم های گزارش دهی، به نظر من این شیوه استفاده از آن ها است که آنها را متمایز می کند. با این حال، خارج از جعبه، یک VLE یا یک LMS یکسان نیست، زیرا مسیر توسعه، منعکس کننده نیازهای اصلی مشتری و پارادایم یادگیری می باشد. دلیل این که این تمایز را قائل می شویم این است که هنوز ابهامات زیادی در مورد اصطلاحات موجود در آموزش الکترونیک وجود دارد،
شاید دلیل آن جدید بودن آن به عنوان یک رشته باشد. تعداد موسساتی که بین انتخاب نرم افزارهای LMS و نرم افزارهای VLE اشتباه می کنند، کم نیست و فقدان یک تعریف درست از تفاوت آن ها بیشتر به آن دامن می زند.
به عنوان یک فرد علاقه مند به حوزه فناوری، اعتقاد دارم که باید برای دانش آموزان و معلمان، آخرین منابع در تکنولوژی آموزشی را توسعه داد و آن ها را با این تکنولوژی ها آشنا کرد. با این حال، موسسات باید از چگونگی استفاده آن ها از محصولات تکنولوژی مطلع باشند. برای مثال با نرم افزارهای VLE در نهایت آموزش های قابل قبولی را به صورت راحت تر به تعداد یادگیرنده بیشتری ارائه خواهیم داد، در حالی که ویژگی هایی مثل الکترونیکی و آنلاین بودن آن ها، بیشتر در دسترس بودن و امکان استفاده از انیمیشن ها فلاش و ویدیو/صوت در محتوای دوره را فراهم می کند. مهم نیست این فعالیت ها چقدر خوب باشند، هنوز هم تحت دسته بندی های آموزشی از نظر رفتارگرایی قرار می گیرند.
همانطور که قبلا نیز سعی کردیم نشان دهیم، نحوه استفاده از VLE یا LMS، مشخص ترین ویژگی و نقطه تمایز آن ها است. برخی از سیستم ها به طور خاص به گونه ای طراحی شده و توسعه یافته اند که بیشتر LMS باشند تا VLE، و توجه به این تمایز زمانی مهم است که موسسات در حال بررسی این موضوع هستند که چه پلت فرمی را برای پیاده سازی انتخاب کنند. پیشنهادم این است که سعی کنیم در مورد اصطلاحات این دو سیستم به توافق برسیم زیرا هر کدام، اصول بسیار متفاوتی دارند. در حالی که LMS یک منبع با ارزش برای اعتباربخشی، آموزش و توسعه حرفه ای مدوام CPD و آموزش در خانه است، من فکر می کنم که موسسات آموزشی به VLE علاقه بیشتری داشته باشند، زیرا به دانش آموزان، رویکردهای متنوعی به صورت شخصی یا در قالب همکاری را برای دستیابی به اهداف آموزشی ارائه می دهند.