حرف هایی که به هنگام طلاق نباید به بچه ها گفت

• «اینجا خانه من است و قوانین من را دارد». دکتر کاترین مور، روانشناس مرکز بهبود روابط فرزند و خانواده Providence Saint John در سانتا مونیکای کالیفرنیا گفت: والدین حق دارند برای خانه شان قوانین و استانداردهایی تنظیم کنند اما والدینی که جدا شده اند می بایست برای هر دو خانه به توافقی پایدار برسند – بدون در نظر گرفتن اینکه به عنوان زن و شوهر چه احساسی نسبت به همدیگر دارند. وی گفت: این موضوع که روال پایداری بین دو خانه برقرار باشد، بسیار مهم است. در مورد زمان خواب شبانه، چرت روزانه، وعده های غذایی و رفتاری که از بچه ها انتظار دارید و تنبیه و تشویق ها می بایست قاطع باشید.
• «پدرت یک —- واقعی است». صحبت کردن به روشی توهین آمیز در مورد همسر سابقتان باعث می شود کودکتان فکر کند که پدر/مادرش لیاقت محبت او را ندارد. جاناتان گود وکیل خانواده در لیک سیتی اوتا می گوید طلاق دردناک ترین موقعیت برای کودکان است. وی می گوید کودکان می خواهند هر دو والد خود را دوست داشته باشند وقتی به کودکی گفته می شود که یکی از والدینش خوب نیست، کودک احساس کمبود می کند. علاوه برآن، گفتن این جمله شما را در برابر قانون قرار می دهد زیرا طرف مقابلتان می تواند از این جمله علیه شما استفاده کند و این موضوعی است که قضات به آن اهمیت فراوانی می دهند.
• «اگر مادرت خیانت نمی کرد، ما هرگز طلاق نمی گرفتیم». این جمله ساده است: کودکان را در مسایلی که فراتر از سنشان است، وارد نکنید. این امر هم برای کودکان و هم برای شما بد است.
• «من هر چیزی که بخواهی به تو می دهم». دکتر لاوری زلینگر روانشناس و نویسنده کتاب های روانشناسی می گوید «تلاش برای خرید احساس عشق و وفاداری کودکان با خرید اسباب بازی، نشان دادن رفتار و فعالیت های ساختگی موضوعی وسوسه برانگیز است که نه تنها باعث بهبود رابطه شما با کودکتان نمی شود، بلکه شکاف بین شما و او را افزایش داده و باعث جلب توجه کودک نسبت به طرف مقابلتان می شود. لازم به ذکر نیست که این کار اثر ندارد، زیرا: طلاق برای کودکان دردناک است و همه اسباب بازی های دنیا هم نمی توانند این احساس بد را برای آن ها تغییر دهند. وی می گوید تنها کاری که می بایست انجام دهید این است که از گفتن این نوع جملات و انجام کارهای ساختگی خودداری کنید.
• «وقتی من را ترک می کنی تا پیش مادرت بروی، خیلی ناراحت می شوم». اساس اینکه بهترین والد برای کودکان خود باشید، این است که نیازهای آنان را بر نیازهای خودتان مقدم بشمارید، اما فراموش کردن این امر در واقعه ای به هولناکی طلاق به وفور مشاهده شده است. کاپلان مارک، وکیل حقوقی خانواده در مرکز حقوقی کاپلان در دنور کلورادو، می گوید «والدین هرگز نباید به کودکانشان بگویند وقتی پیش والد دیگرشان می روند، آن ها ناراحت می شوند یا وقتی پیش والد دیگر می روی به تو خوش نمی گذرد. این نوع جمله ها ذهن و احساسات کودکان را درگیر می کند و آن ها را با مشکل مواجه می کند و حتی باعث ایجاد خصومت بین والدین می شود و توانایی والدین در مقدم شمردن نیازهای کودکان بر نیازهای خودشان را زیر سوال می برد.»
• «خودت انتخاب کن که می خواهی پیش چه کسی بمانی». نیکول سدوما وکیل خانواده و مدیر عامل مرکز حقوقی سدوما می گوید «این موضوع که به کودکانتان اجازه بدهید خودشان انتخاب کنند چطور می خواهند از زمانشان استفاده کنند، به نظر منصفانه می آید، اما این انتخابی نیست که کودکان بتوانند – باید بتوانند – نسبت به آن تصمیم بگیرند. اگر نمی توانید نسبت به مراقبت فیزیکی و قانونی از کودکانتان به توافق برسید، پس تصمیم گیری در مورد این امر به عهده دادگاه خواهد بود.»
• «همه اش تقصیر پدرت است». هیچ وقت، هیچ طلاقی متوجه یکی از والدین نیست، و متهم و سرزنش کردن یکی از والدین تنها به کودکان آسیب می زند. سدوما می گوید «از قرار دادن کودکان در این موقعیت خودداری کنید که باعث می شود فکر کنند یکی از دلایل طلاق شما فراهم آوردن زندگی شادمانه تر و سالم تر برای آن ها است.»
• «ما دوباره با هم آشتی می کنیم». جیمز بوگاتای، وکیل طلاق در پیتزبورگ پنسیلوانیا می گوید «اگر کودکانتان از شما اطمینان خاطر می خواهند هرگز این جمله را به آن ها نگویید. هرگز به خاطر اینکه می خواهید در لحظه به کودکانتان اطمینان خاطر بدهید، به آن ها قول ندهید که در آینده با هم آشتی می کنید. بهترین کار این است که در آن ها انتظارات غیر منطقی و غیر واقع بینانه به وجود نیاورید زیرا باعث ناراحتی بیشتر آن ها می شود».
• «همه اش تقصیر تو است». بوگاتای می گوید «شما نباید طوری با آن ها صحبت کنید که فکر کنند رخ دادن این اتفاق تقصیر آن ها است. کودکان همه آن چیزی را که در مشاجرات بین والدینشان می شنوند، درونی سازی می کنند و به دلیل دیدگاه محدودی که از دنیا دارند، تصور می کنند که آن ها باعث به وجود آمدن این شرایط شده اند. اما تصمیم والدین برای طلاق هرگز تقصیر کودکان نیست.» وی می گوید «هرگز کودکان را سرزنش نکنید. در عوض آن ها را از لحاظ عاطفی حمایت کنید و به آن ها اطمینان خاطر بدهید که هر اتفاقی که بیفتد هر دو والد آن ها را دوست خوهند داشت.»
• «تو دلم را شکستی». ونسا لپوینت، پزشک روان شناسی کودکان، می گوید «کودکانتان مسئول شادمانی شما نیستند. به خاطر این مسئولیتی که بر دوش کودکانتان می گذارید، ممکن است احساسات بدی برای کودکانتان برای زمانی که با والد دیگر می گذرانند به وجود بیاید، یا شروع به مخفی کردن احساس شادمانیشان کنند، یا از اینکه نمی توانند وقت بیشتری را با شما بگذرانند، احساس گناه کنند، و بدتر از همه اینکه ممکن است دیدن والد دیگر را رد کنند.»
• «مطمئن باش و در مورد ماشین جدید مادر به قاضی توضیح بده». کیمبرلی ویثرو، وکیل خانواده و شریک Boyd Collar Nolen & Tuggle می گوید «کودکان اغلب به دلیل اینکه شاهدان عینی بسیاری از کشمکش ها هستند، به این نتیجه می رسند که والدینشان مدام با همدیگر دعوا می کنند که این امر آن ها را در موقعیت وحشتناکی قرار می دهد و آن ها را مجبور می کند حرف های یکی از والدین یا هر دو آن ها را به دیگری بگوید.» وی می گوید «والدین نباید هر چقدر هم که وسوسه کننده باشد از کودکانشان برای انتقال و دریافت اطلاعات، استفاده کنند.» وی می افزاید «اطمینان حاصل کنید که کودکانتان را در موقعیت انتخاب یکی از والدین قرار نداده اید.»
• «به مادرت نگو وگرنه قاضی تو را از من می گیرد». اغلب والدین در بحبوحه طلاق، برای بازیافتن وجهه خود یا خراب کردن وجهه طرف مقابل نزد داگاه، کودکان را وارد ماجرا می کنند و از آن ها می خواهند که اطلاعات را پنهان کنند.

جسیکا آ. سولا، وکیل حقوقی خانواده و شریک Blodnick, Fazio & Associates PC در گاردن سیتی نیویورک می گوید «کودکان حتی نباید از اینکه چه اتفاقی در حال وقوع است آگاه شوند، چه رسد به اینکه در مرکز اتفاقات قرار بگیرند. این موضوع منصفانه نیست.»

• «تو کاملاً شبیه پدرت هستی». مقایسه کودکتان با جنبه های منفی طرف مقابلتان، احساس وحشتناکی در کودک به وجود می آورد. آرون مونتگومری، پزشک روانشناسی بالینی، متخصص کودکان و نوجوانان می گوید «من موکداً به والدین توصیه می کنم از رخدادن این امر آگاه باشند زیرا اغلب اوقات این موضوع خارج از آگاهی آن ها رخ می دهد و والدین می بایست هر آنچه در توان دارند به کار بگیرند تا این اتفاق رخ ندهد.» در عوض به ویژگی ها و خصوصیات مثبتی توجه داشته باشید که به هیچکدام از والدین ارتباطی نداشته باشد.
• «هرگز دیگر با پدرت صحبت نکن، او دروغگو و خیانت کار است». فرن والفیش، روان درمانگر خانواده و ارتباطات در بورلی هیلز می گوید «من با نوجوانان فراوانی کار کرده ام که با یکی از والدینشان، معمولاً پدر، صحبت نمی کردند، زیرا پدر رابطه خارج از ازدواج داشته یا مرتکب کار جدی دیگری شده که منجر به سلب اعتماد آن ها شده است.» کودکان اغلب هنگامی که از موضوع با خبر می شوند، احساس می کنند خودشان مورد خیانت واقع شده اند و تمایل پیدا می کنند که از والد دیگرشان حمایت کنند. وی می گوید «حتی اگر آن ها به مساله پی بردند و آسیب دیدند، به آن ها اجازه ندهید ارتباطشان را با یکی از والدین قطع کنند. تنها زمانی که می توانید از ملاقات کودکان با طرف مقابل ممانعت کنید، به هنگام سوء استفاده جنسی از آن ها است. در چنین مواقعی، دادگاه یک ناظر برای ملاقات آن ها تعیین می کند.»
• «مادرت خیلی خودخواه است، او همه پول مرا بر باد داده است». قطعاً افکاری منفی درباره همسر سابق خود در ذهن دارید که مجبور نیستید آن ها را درون سینه حبس کنید – اما با کودکانتان هم نباید آن ها را در میان بگذارید. دوستان خوب و روان درمانگران در همین شرایط به درد می خورند. درو پیت، روان درمانگر نوجوانان می گوید «صحبت درباره جوانب منفی طرف مقابل با کودکان، از آنجایی که احساس اعتماد طبیعی موجود در کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد، نه تنها رابطه آن ها را با طرف مقابل خراب می کند، بلکه به ارتباط آن ها با هر دو والد آسیب می زند. هرچند طلاق ممکن است بتواند مسایل زناشویی را حل کند اما ارتباط کودکان و والدین می بایست همیشه در اولویت قرار بگیرد و سالم باقی بماند.»
• «پدر دیگر مادر را دوست ندارد». هر چند این امر ممکن است درست باشد، اما کودکان هنوز برای فهمیدن این موضوع در ارتباط با روابط والدینشان آماده نیستند. ویکی س. زیگلر، وکیل حقوقی خانواده و نویسنده می گوید «کودکان هرگز نباید درباره ظریف ترین جزئیات و دلایل طلاق والدینشان چیزی بدانند به ویژه هنگامی که یکی از والدین طرف مقابل را دیگر دوست ندارد.» در عوض، شما باید این پیام را به آن ها بدهید که هر اتفاقی که بیفتد والدین کودکان را دوست خواهند داشت و گاهی اوقات بهتر است افراد به جای زندگی مشترک، به صورت جدا از هم زندگی کنند.
• «متاسفم که پدر با ما این کار را کرد». استیسی بروکمن، کارشناس والدین و نویسنده کتاب «انعطاف پذیری زندگی واقعی» می گوید «داشتن ذهنیت قربانی، شما و کودکانتان را در موضع ضعف قرار می دهد و باعث می شود کودکانتان نسبت به دوست داشتن طرف مقابل، احساس بدی پیدا کنند.» وی می گوید «سرزنش کردن طرف مقابل، روشی موذیانه است. شما نقش قربانی را بازی می کنید و به آن ها یاد می دهید همینطور زندگی کنند».
• «وقتی بزرگ شدی، می فهمی». بروکمن می گوید «بچه های طلاق هم اکنون به اندازه کافی سردرگم و گیج شده اند، آن ها تنها چیزهایی را می فهمند که از لحاظ روانشناسی به سنشان مربوط است.» وی توضیح می دهد «گفتن این جمله که وقتی بزرگ شدی، می فهمی باعث ناامیدی کودکان می شود. در عوض، با کلمات مناسب سن آن ها برایشان توضیح دهید که زندگی جدید به چه صورت خواهد بود و برایشان توضیح دهید که آن ها همواره مورد محبت قرار خواهند گرفت و از آن ها مراقبت می شود. آن ها را تشویق کنید که درباره احساسی که دارند داستان بنویسند یا نقاشی بکشند.»
• «نمی دانم قرار است چه اتفاقی برایمان بیفتد». طلاق برای کودکان بسیار وحشتناک است. این موضوع تمام دنیای آن ها را تغییر می دهد. شما نیز ممکن است ترسیده باشید، اما اکنون زمان در میان گذاشتن ترستان با کودکتان نیست. جف اندرسون، وکیل حقوقی خانواده در دالاس تگزاس می گوید «والدین با وجود اینکه از همدیگر طلاق گرفته اند می بایست نقش خانواده را حفظ کنند. بنابراین به کودکتان نگویید نمی دانم برای من و تو به عنوان خانواده قرار است چه اتفاقی بیفتد. به آن ها نگویید چقدر ترسیده، عصبانی یا خسته هستید. آن ها بیشتر از هر زمان دیگری به والدی قدرتمند در کنار خودشان نیاز دارند.»
• «تو با پدرت صحبت کن، او هیچوقت به حرف من گوش نمی کند». در طلاق هایی که پس از مشاجره های فراوان رخ می دهند، قطع رابطه طرفین با همدیگر امر غیر معمولی نیست. درست است که این شرایط اصلاً خوب نیست اما با واسطه قرار دادن کودکانتان شرایط را از این هم بدتر می کنید. دکتر جنیفر ثایس، استاد ارتباطات دانشگاه راتگرز می گوید «والدین هرگز نباید از کودکان بخواهند پیامشان را به طرف مقابل برسانند. اگر والد دریافت کننده پیام، از آن پیام عصبانی یا ناراحت بشود، کودک به سرعت احساس می کند آن واکنش منفی متوجه او شده است.»
• «مادرت معتاد به مواد مخدر است». گفتن بعضی اطلاعات درباره همسرتان به کودکان اصلاً کار درستی نیست. ممکن است فکر کنید فقط حقیقت را به آن ها می گویید، اما آن ها ناچاراً از طریق لنز احساسات به موضوع می نگرند. روزالین سداکا، مربی شناخته شده والدین و طلاق می گوید «هرگز امور مربوط به بزرگسالان را، حتی واقعیات، با کودکان در میان نگذارید، این کار کودکیشان را از آن ها می گیرد. علاوه برآن، آن ها برای شرایط به وجود آمده هیچ کاری نمی توانند انجام دهند. کودکان برای به عهده گرفتن مسائل بزرگسالان آمادگی ندارند. گفتن اینکه پدر یا مادر معتاد است ممکن است فقط برای شما خوب باشد اما برای کودکان به هیچ وجه مناسب نیست.»
• «شرایط جدید خیلی بهتر خواهد بود». بدترین و تلخ ترین واقعیت درباره طلاق این است که این واقعه قبل از اینکه اوضاع را بهتر کند، همه چیز را بدتر می کند. اگر شما به روش مثبت درباره این اتفاق صحبت کنید، احساس طبیعی آن ها درباره رنج و اندوه را خدشه دار می کنید. دکتر راشل هریس، روانشناس بالینی در کنزاس سیتی می گوید «به جای آن جمله، برای کودک توضیح دهید که این اتفاق برای همه ناراحت کننده است اما کودک همچنان مورد محبت قرار می گیرد و به بهترین روش از او مراقبت می شود. طلاق مثل عزاداری برای عشق از دست رفته است – احساسی که هرگز از بین نمی رود و به شکل های مختلف در زندگی تبدیل می شود.»
• «تقصیر تو نیست». دکتر ارلانگر ترنر، روانشناس بالینی و استادیار روانشناسی دانشگاه هوستون می گوید «مثل جمله تقصیر تو نیست، این جمله را هم نباید به کودکان بگویید – بهتر است کلاً دست از سرزنش کردن بردارید. بدون ارائه دلیل با کلمات و جملات مناسب سن کودکان در مورد طلاق، نمی توانید به آن ها بگویید تقصیر تو نیست. کودکان درباره تغییر شرایط زندگی تفاسیر متفاوتی دارند. با گفتن این جمله، آن ها فکر می کنند مسئول اتفاقات زندگی هستند.»
• «من این شرایط را نمی خواستم». لورن کاستانتینی، مشاور حقوقی می گوید «نمی شود طلاق را سرزنش کرد. هیچ درست و غلطی درباره طلاق وجود ندارد. این موضوعی صرفاً درباره دیدگاه افراد است. اگر تنها به سرزنش و تنبیه طرف مقابل بپردازید، کودکان یاد می گیرند که ما مسایل را از روش حل مساله و به صورت خود محور حل نمی کنیم.» وی افزود «با سرزنش کردن والد دیگر، ضعف و ناتوانی خود برای قبول مسئولیت های زندگی و عدم عملکرد مثبت خود را به آن ها نشان می دهید.»
• «تو دو روز پیش پدرت بودی اما فقط یک روز پیش من هستی». امتیاز بیشتر گرفتن نشان دهنده برخورداری از عشق بیشتر نیست، در برابر این موضوع که زمان (یا عشق) کودکتان را با دقت فراوان تقسیم کنید، مقاومت کنید. کانستنتینی می گوید «زمانی که کودکتان با طرف مقابلتان یا خانواده اش می گذراند را مقایسه نکنید. سخاوتمند باشید. باید چیزی بدهید تا چیزی بدست آورید. علاوه برآن، این موضوع درباره کمیت نیست، بلکه مشخصاً در مورد کیفیت است. همان زمان محدودتان را برای خلق عشق و خاطرات بیشتر در نظر بگیرید و زمانی را که با کودکتان نیستید برای شفا و آرامش خود صرف کنید. مراقبت از خودتان بهترین روش برای مراقبت از کودکانتان است.»
• «ما هرگز نباید ازدواج می کردیم». دکتر رابین ب. زایگر، درمانگر کودکان می گوید «این جمله اغلب در ذهن کودک شما به صورت «من هیچوقت تو را نمی خواستم» یا «من خانواده مان را دوست ندارم» تفسیر می شود. به جای آن جمله، واقعیت را به کودکتان بگویید ما وقتی ازدواج کردیم همدیگر را دوست داشتیم. ما با عشق زندگی کردیم.» اما وی می افزاید «از اینکه با مادرت/پدرت ازدواج کردم، خوشحالم چون خدا تو را به ما داد. تو در اصل نشانه عشق ما هستی.»
• «چون پدرت هزینه های مراقبت از تو را پرداخت نکرده است، نمی توانیم آن را بخریم». نیکول نارلیک، مربی شناخته شده خانواده و نوجوانان می گوید «کودک شما مشاور مالی شما نیست، گفتن جزئی ترین اطلاعات مالی طلاقتان به کودکتان به او استرس وارد می کند چون این موضوعی است که او نمی تواند از عهده اش برآید. وقتی وجهه اقتصادیتان را در برابر کودکتان خراب می کنید، کودک با تمام وجودش فکر می کند که خودش می بایست مخارجش را تامین کند. در نتیجه ممکن است تصمیمات نادرستی درباره کسب درآمد بگیرد.» وی افزود «این نوع جملات باعث بروز رفتار بزهکارانه یا غیرقانونی می شود.»
• «مجبور نیستی به حرف های مادرت گوش دهی». ممکن است نوع رفتار طرف مقابل با کودکتان مورد پسند شما نباشد اما این موضوع به شما اختیار تام برای مسلط شدن بر زندگی کودکتان و خراب کردن وجهه طرف مقابل در نظر کودکتان را نمی دهد. دکتر نکشیا هموند، روانشناس و نویسنده می گوید «کودکان همیشه در تلاشند تا مجموعه متفاوتی از قوانین را درک کنند، اما وقتی یکی از والدین به آن ها می گوید قوانین خودش بهتر است یا از آن ها حمایت نمی کند، این امر به بهبود روابط کمکی نمی کند. والدین، در عوض می بایست برای حصول اطمینان از اینکه اوضاع بر وفق مراد کودکانشان است، با همدیگر همکاری کنند.
• «آیا زن جدید پدرت خوابیده است؟» ماری آن آرونسون، مشاور ازدواج و خانواده می گوید از کودکانتان نخواهید برای بدست آوردن اطلاعات سر و گوش آب بدهند. شما می بایست به صورت مستقیم اقدام به کسب اطلاعات کنید، به ویژه اگر موضوع مربوط به بزرگسالان است و کودک به هیچ وجه از آن سر در نمی آورد. این امر باعث می شود آن ها احساس کنند جاسوس هستند.
• «او دیگر پدرت نیست». رابطه والدین با کودکانشان پس از طلاق نباید تغییر کند. جولی اسمیث، درمانگر کودکان و نوجوانان در دنور کلرادو می گوید «شما می توانید به کودکانتان بگویید که شما و همسرتان دیگر زن و شوهر نیستید اما هرگز به آن ها نگویید که دیگر والدین آن ها نیستید. گفتن این جمله به کودکان باعث احساس گناه و شرمندگی در آن ها می شود. علاوه برآن، احساس تخاصم و بیگانگی با یکی از والدین منجر به افزایش احساسات ترس و اضطراب می شود.»

تهیه شده توسط تیم R&D تدسا

منبع: MSN.com