آشنایی با فناوری آموزشی ویژگی ها، جایگاه،انواع، کاربرد، مزایا و معایب آن

فناوری آموزشی  با استفاده از سخت افزار باعث تسهیل یادگیری و بهبود عملکرد با ایجاد، استفاده و مدیریت فرآیندها و منابعی از جنس تکنولوژی های مناسب می باشد. تکنولوژی آموزشی شامل حوزه های متعددی از قبیل نظریه یادگیری، آموزش مبنی بر کامپیوتر، آموزش آنلاین و m-learning یا یادگیری موبایلی، جاهایی که از تکنولوژی های موبایلی استفاده می شود، می باشد. در ادامه با مجله توسعه دهندگان همراه باشید.

• فناوری آموزشی به عنوان تئوری و کاربرد روش های آموزشی برای یادگیری.
• فناوری آموزشی به عنوان ابزارهای تکنولوژیکی و رسانه ای، به عنوان مثال دوره های آنلاین آزاد انبوه برخط یا Mooc ، که در ارتباط با دانش و توسعه و تبادل آن کمک می کند. افراد هنگام استفاده از اصطلاح “EdTech” نیز منظورشان همین زمینه است.
• فناوری آموزشی برای سیستم های مدیریت یادگیری (LMS)، مانند ابزاری برای مدیریت دانشجویان و برنامه درسی، و سیستم های مدیریت اطلاعات آموزش (EMIS).
• فناوری آموزشی به عنوان مدیریت پشت صحنه، از قبیل سیستم های مدیریت آموزش برای تدارکات و مدیریت بودجه، و فروشگاه ثبت یادگیری (LRS) برای ذخیره سازی داده های یادگیری و تجزیه و تحلیل آن ها.
• خود تکنولوژی آموزشی به عنوان یک موضوع آموزشی؛ چنین دوره هایی برخی اوقات “مطالعات کامپیوتری” یا “فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)” نامیده شود.

تعریف فناوری آموزشی

انجمن ارتباطات و فناوری های آموزشی (AECT) فناوری آموزشی را به عنوان ” مطالعه تسهیل یادگیری و بهبود عملکرد با ایجاد، استفاده و مدیریت فرآیندها و منابعی از جنس تکنولوژی های مناسب” تعریف کرده است. لازم به ذکر است که فناوری آموزشی شامل “نظریه و کارهای طراحی، توسعه، بهره برداری، مدیریت و ارزیابی فرآیندها و منابع برای یادگیری” می باشد. به همین ترتیب، تکنولوژی آموزشی به همه علوم معتبر و قابل اعتماد کاربردی از تجهیزات گرفته تا فرایندها و مراحل که از تحقیقات علمی حاصل می شود، اشاره می کند و در یک زمینه خاص می تواند به فرآیندهای نظری، الگوریتم یا اکتشافی نیز اشاره کند: لزوما نیازی نیست که به فن آوری فیزیکی اشاره داشته باشد. تکنولوژی آموزشی روند تطبیق تکنولوژی با آموزش در جهت مثبت است که باعث می شود محیط یادگیری متنوع تر باشد و همچنین راهی برای آموزش نحوه استفاده از فناوری به دانش آموزان باشد.

اصطلاحات مرتبط با فناوری آموزشی

فناوری آموزشی یک اصطلاح فراگیر است که شامل ابزارهای مادی و مبانی نظری برای حمایت از یادگیری و تدریس می باشد. تکنولوژی آموزشی محدود به سطح بالا نیست، بلکه به هر چیزی که یادگیری و آموزش را در یادگیری آنلاین، یادگیری چهره به چهره و یا یادگیری ترکیبی بهبود می دهد.

یک تکنسین آموزشی، فردی است که در زمینه تکنولوژی آموزشی آموزش دیده است. تکنولوژیست های آموزشی سعی می کنند برای ارتقای یادگیری، فرآیند و ابزارها را تجزیه و تحلیل، طراحی، توسعه، پیاده سازی و ارزیابی کنند.

فناوری آموزشی الکترونیک مدرن، بخش مهمی از جامعه امروز ما محسوب می شود. فناوری آموزشی اصطلاحات آموزش الکترونیکی، فناوری تعلیمی، کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در آموزش و پرورش، EdTech، فناوری یادگیری، یادگیری چندرسانه ای، بهبود یادگیری مبتنی بر تکنولوژی (TEL)، آموزش مبتنی بر کامپیوتر (CBI)، آموزش کامپیوتر، آموزش مبتنی بر اینترنت (CBT)، آموزش کامپیوتر و یا آموزش کامپیوتر (CAI)، آموزش مبتنی بر اینترنت (IBT)، یادگیری انعطاف پذیر، آموزش مبتنی بر وب (WBT)، آموزش آنلاین، همکاری آموزش دیجیتال، آموزش توزیع شده ارتباطات مربوط به کامپیوتر، یادگیری سایبری و آموزش چند منظوره، آموزش مجازی، محیط یادگیری شخصی سازی شده، یادگیری شبکه ای، محیط یادگیری مجازی (VLE) (که با عنوان سیستم عامل یادگیری نیز شناخته می شود)، یادگیری m-learning یا یادگیری موبایلی، یادگیری فراگیر و آموزش دیجیتال را شامل می شود.

هر کدام از این اصطلاحات متعدد، طرفداران خودشان را دارند، که روی ویژگی های متمایز بالقوه ای که هر کدام دارند تاکید دارند. با این حال، بسیاری از اصطلاحات و مفاهیم در تکنولوژی آموزشی به صورت مبهم تعریف شده است.

تکنولوژی های آموزشی

رسانه های آموزشی و ابزار می توانند برای موراد زیر استفاده شوند :

• پشتیبانی ساختاری کار: کمک به انجام کار (روش ها و پروسه ها)،
• دسترسی به پایگاه های اطلاعات (به کاربر کمک می کند اطلاعات مورد نیاز خود را پیدا کند)
• اشکال مختلف نمایش دانش (بازنمایی های متعدد از دانش، مانند ویدئو، صدا، متن، تصویر، داده ها)

در حال حاضر، انواع مختلفی از فن آوری فیزیکی مورد استفاده قرار می گیرد: دوربین های دیجیتال، دوربین های فیلمبرداری، ابزارهای تخته سفید تعاملی، ویژوالایزر ها، رسانه های الکترونیکی، و پروژکتور های LCD. ترکیب این تکنیک ها شامل بلاگ ها، نرم افزار های مشترک، ePortfolios و کلاس مجازی می باشد.

طراحی فعلی این نوع برنامه ها به گونه ای است که می توان آن ها را از طریق ابزارهای تجزیه و تحلیل شناختی ارزیابی کنیم که به شناسایی عناصری که به استفاده بهینه از این سیستم ها کمک می کند.

صوت و ویدئو

تکنولوژی ویدئویی شامل نوارهای ویدئویی و دی وی دی ها و همچنین روش های مبتنی بر تقاضا و همزمان با ویدیوهای دیجیتالی از طریق سرور یا گزینه های مبتنی بر وب مانند وب کم است.

رادیو می تواند یک وسیله آموزش از راه دور همزمان یا سنکرون باشد، اگر جریان های صوتی از طریق اینترنت و به صورت وبکست باشند و پادکست ها نیز می توانند به صورت نا همزمان یا آسنکرون باشند. میکروفن های کلاسی، اغلب به صورت بی سیم هستند و به دانش آموزان و مربی ها امکان برقراری ارتباطی واضح تر را می دهند.

اسکرین کست به کاربران اجازه می دهد که اسکرین های خود را به صورت مستقیم از طریق مرورگر خود به اشتراک بگذارند و همچنین ایجاد فیلم آنلاین را ممکن می کند، به طوری که بیننده های دیگر می توانند ویدئو را به طور مستقیم دنبال کنند. بنابراین، ارائه دهنده ها خواهند توانست که ایده ها و جریان های افکار خود را نشان دهند، به جای اینکه آن ها را به صورت متن ساده توضیح دهند. با استفاده از ترکیب صوتی و تصویری، مربی می تواند تجربه حضور یک به یک در کلاس را فراهم کند. دانش آموزان توان متوقف کردن و به عقب برگشتن را دارد، تا بتوانند با سرعتی متناسب با توانایی خودشان پیش روند، امکانی که یک کلاس درس همیشه نمی تواند ارائه دهد.

وب کم ها و وب کست ها، امکان ساخت کلاس های مجازی و محیط یادگیری مجازی را فراهم می کنند. وب کم ها هم چنین برای جلوگیری از تقلب و سایر موارد مشابه که ممکن است در یک محیط یادگیری الکترونیکی اتفاق بیفتند مورد استفاده قرار می گیرند. کامپیوترها، تبلت ها و دستگاه های تلفن همراه

کامپیوترها، تبلت ها و دستگاه های تلفن همراه

یادگیری مشارکتی یک رویکرد یادگیری مبتنی بر گروه است که در آن دانش آموزان به طور هماهنگ برای دستیابی به یک هدف یادگیری یا تکمیل یک تکلیف یدگیری به صورت متقابل فعالیت می کنند. با پیشرفت های اخیر در فن آوری گوشی های هوشمند، توانایی پردازش و قابلیت ذخیره سازی تلفن های همراه، توسعه پیشرفته و استفاده از برنامه ها امکان پذیر شده است. بسیاری از توسعه دهندگان نرم افزار و متخصصان آموزش و پرورش، برنامه های گوشی های هوشمند و تبلت ها را به عنوان وسیله ای برای یادگیری مشارکتی مورد بررسی قرار داده اند.

رایانه ها و تبلت ها دسترسی دانش آموزان و مربیان به وب سایت ها و برنامه های کاربردی را فراهم می کنند. بسیاری از دستگاه های تلفن همراه از m-learning یا یادگیری سیار پشتیبانی می کنند.

دستگاه های سیار مانند کلیکر ها و گوشی های هوشمند می توانند برای بازخورد واکنشی تعاملی استفاده شوند. یادگیری سیار شرایطی را فراهم می کند که عملکرد از چک کردن زمان، تنظیم یادآور ها، بازیابی برگه ها و دستورالعمل های آموزشی پشتیبانی کند.

چنین دستگاه هایی مانند آی پد ها به کودکان ناتوان (دارای معلولیت بینایی و یا معلولیت های چندگانه) در توسعه ارتباطات و نیز بهبود فعالیت فیزیولوژیکی کمک می کند.

یادگیری اجتماعی و همکاری

صفحات وب، وبلاگ ها، ویکی ها و توییتر اجازه می دهند آموزگاران و مربیان افکار، ایده ها و نظرات خود را در یک وب سایت در یک محیط آموزشی تعاملی ارسال کنند. سایت های شبکه های اجتماعی، جوامعی مجازی هستند که علاقمند به یک موضوع خاص از طریق صدا، چت، پیام فوری، کنفرانس ویدئویی یا وبلاگ ها می توانند با همدیگر ارتباط برقرار کنند. امروزه درصد بالایی از دانش آموزان به تکنولوژی های شبکه های اجتماعی دسترسی آنلاین دارند و از آن ها استفاده می کنند و بیشتر آن ها در شبکه های اجتماعی در مورد آموزش و مدرسه صحبت می کنند. شبکه های اجتماعی مشارکت و همکاری را تشویق می کنند  و می تواند یک ابزار انگیزشی برای خود کارآمدی در میان دانش آموزان تبدیل شوند.

تخته سفید ها

سه نوع تخته سفید وجود دارد. تخته سفیدهای اولیه، که شبیه تخته سیاه ها هستند، از اواخر دهد 1950 ساخته شدند و مورد استفاده قرار گرفتند. اصطلاح تخته سفید یا وایت برد همچنین به تخته سفیدهای مجازی اشاره می شود که در آن نرم افزار های کامپیوتری با فراهم کردن امکان نوشتن یا نقاشی و ترسیم، وایت بردهای واقعی را شبیه سازی می کنند. تخته های تعاملی به یادگیرندگان و مربیان اجازه می دهد بر روی صفحه نمایش لمسی بنویسند. نشانه گذاری صفحه می تواند بر روی یک تخته سفید یا هر نوع صفحه نمایش کامپیوتر باشد. با توجه به تنظیمات، این یادگیری بصری می تواند تعاملی و مشارکتی باشد، از جمله نوشتن و دستکاری تصاویر روی تخته سفید تعاملی.

کلاس مجازی

محیط یادگیری مجازی (VLE)، که ب عنوان یک پلت فرم یادگیری نیز شناخته می شود، یک کلاس درس مجازی یا جلسات مجازی را با تلفیق چندین تکنولوژی ارتباطی شبیه سازی می کند. نرم افزار وب کنفرانس را امکان برقراری ارتباط بین دانش آموزان و مربیان را، از طریق وب کم، میکروفون و چت به صورت بلادرنگ و در یک محیط گروهی فراهم می کند. شرکت کنندگان می توانند دست خود را بلند کنند، نظرسنجی ها را پاسخ دهند یا امتحان دهند. دانش آموزان می توانند در زمانی که تکلیفی توسط معلم داده می شود، تخته سفید و اسکرین کست را در اختیار داشته باشند، معلم کسی است که سطوح اجازه برای یادداشت های متنی، میکروفون و کنترل ماوس را مشخص می کند.

یک کلاس مجازی فرصتی برای دانش آموزان فراهم می کند تا آموزش مستقیم را از یک معلم قوی و عالی و در یک محیط تعاملی دریافت کنند. دانش آموزان می توانند به معلم خود دسترسی فوری و به صورت مستقیم داشته باشند. کلاس مجازی یک برنامه ساختاری از کلاس ها فراهم می کند که می تواند برای دانش آموزانی مفید باشد که فکر میکنند یادگیری ناهمزمان آزاد را غیر مفید می دانند. علاوه بر این، کلاس مجازی یک محیط یادگیری اجتماعی فراهم می کند که جایگزین “آجر و ملات” کلاس های سنتی می شود. اکثر اپلیکیشن های کلاس مجازی امکان ضبط را فراهم می کنند. هر کلاس در یک سرور ثبت شده و ذخیره می شود، که اجازه پخش فوری هر کلاس در طول سال تحصیلی را می دهد. این می تواند برای دانش آموزان برای یادآوری مطالب فراموش شده یا مرور مفاهیم برای امتحان های پیش رو بسیار مفید باشد. والدین امکان نظارت بر هر کلاس را دارند تا اطمینان حاصل شود که آنها از تحصیلاتی که دانش آموزان دریافت می کند راضی هستند.

یک محیط یادگیری مجازی (VLE) گاهی اوقات، به ویژه در آموزش عالی، با یک سیستم مدیریت اطلاعات (MIS) همراه است تا یک محیط آموزشی مدیریت شده ایجاد شود که در آن تمام جنبه های یک دوره از طریق یک رابط کاربری ثابت در سراسر موسسه انجام می شود. دانشگاه های فیزیکی و دانشگاه های آنلاین جدید ترنلاینآ، مدارج دانشگاهی و مدارک تحصیلی را فقط از طریق اینترنت ارائه می دهند. بعضی از برنامه ها به حضور دانش آموزان در کلاس ها نیاز دارند، اما بسیاری از آن ها به طور کامل به صورت آنلاین ارائه می شوند. چندین دانشگاه خدمات پشتیبانی دانشجویی آنلاین، مانند مشاوره و ثبت نام آنلاین، مشاوره الکترونیکی، خرید کتاب های آنلاین و روزنامه های دانشجویی ارائه می دهند.

واقعیت افزوده

واقعیت افزوده به دانش آموزان و معلمان فرصتی را برای ایجاد لایه های اطلاعات دیجیتالی، که هم شامل دنیای مجازی و هم شامل عناصر دنیای واقعی است و شرایط برقراری ارتباط در زمان واقعی را فراهم می کند. به عنوان مثال، Lumilo یک شیشه هوشمند ترکیبی با واقعیت است که به معلم ها توانایی تجزیه و تحلیل بلادرنگ از هر دانش آموز در کلاس درس را فراهم می کند. مطالعات انجام شده نشان می دهد که لومیلو می تواند دینامیک کلاس درس را تغییر دهد و زمان و توجه معلم ها را به دانش آموزانی که نیازمند کمک های انسانی بیشتری هستند معطوف کند. با استفاده از این ابزار، معلم ها قادر خواهند بود که قبل از اینکه دانش آموزی دست خود را برای سوال پرسیدن بالا ببرد به او کمک کنند.

تکنولوژی واقعیت افزوده نقش مهمی در کلاس های درس آینده بازی خواهد کرد، کلاس هایی که در آن ها هوش مصنوعی با انسان همکاری خواهد کرد. دانش آموزان می توانند بین به طور دینامیک و با توجه به سرعت یادگیری خودشان، بین یادگیری فردی  یادگیری اجتماعی و مشارکتی حرکت کنند. در حالی که معلم ها با کمک واقعیت افزوده AR، روی کلاس درس نظارت می کنند و مداخلات لازم را برای مواردی که هنوز برای آن ها سیستم های کامپیوتری طراحی نشده اند، انجام می دهند. از این دیدگاه، نقش تکنولوژی ارتقا است نه جایگزین شدن با توانایی های معلم های انسانی.

سیستم مدیریت یادگیری

یک سیستم آموزش الکترونیکی lms نرم افزاری است که برای ارائه، ردیابی و مدیریت آموزش و تعلیم استفاده می شود. سیستم lms اطلاعات مربوط به حضور، زمان کار و پیشرفت دانش آموز را ردیابی می کند. مربی ها می توانند آگهی ها را پست کنند، تکالیف را نمره دهی کنند، فعالیت های درس را بررسی کنند و در بحث های کلاس شرکت کنند. دانش آموزان می توانند کار خود را انجام دهند، سوالات بحث و گفتگو را بخوانند و پاسخ دهند، و آزمون ها را دریابند.  یک نرم افزار ال ام اس ممکن است به معلمان، مدیران، دانش آموزان و نقش های اضافه تعریف شده(مانند والدین، در صورت لزوم) اجازه ردیابی معیارهای مختلفی را بدهد. LMS ها از سیستم هایی برای مدیریت سوابق تحصیلی / آموزشی تا نرم افزارهایی برای توزیع دوره های اینترنت و ارائه ویژگی های همکاری آنلاین را شامل می شوند. ایجاد و نگهداری محتوای جامع یادگیری نیازمند سرمایه گذاری اولیه و کار مداوم انسانی است. ترجمه موثر به زبان های دیگر و زمینه های فرهنگی نیاز به سرمایه گذاری بیشتر توسط کارکنان متخصص دارد. نرم افزار آموزش مجازی LMS پافکو چند زبانه است و قابلیت سفارشی سازی برای کاربردهای دانشگاهی و سازمانی را دارد.

سیستم های مدیریت یادگیری مبتنی بر اینترنت عبارتند از Canvas, Blackboard Inc و Moodle می باشد. این نوع از سامانه آموزش الکترونیکی به مربیان اجازه می دهد بخشی از یک سیستم یادگیری یا آن را به طور کامل به صورت آنلاین اجرا کنند، یا به صورت همزمان (سنکرون) و یا به صورت غیرهمزمان (آسنکرون). سیستم های مدیریت یادگیری همچنین محتوا و برنامه درسی را به صورت غیر خطی به دانشجویان ارائه می دهند که به آن ها امکان انتخاب سرعت و نظم اطلاعات آموزش را می دهد. Blackboard برای آموزش K-12، آموزش عالی، کسب و کار و کارهای دولت می تواند استفاده شود. نرم افزار moodle یکی سیستم مدیریت دوره ای رایگان است که فرصت های یادگیری ترکیبی و همچنین دوره های آموزش از راه دور را فراهم می کند. شرکت پافکو برای راحتی استفاده کاربران، خدمات پشتیبانی از مودل moodle را ارائه می دهد. Eliademy یک سیستم مدیریت دوره مبتنی بر ابر است که فرصت های یادگیری ترکیبی و همچنین برگزاری دوره های آموزشی از راه دور را فراهم می کند.

سیستم مدیریت محتوای یادگیری

یک سیستم مدیریت محتوای آموزشی (LCMS) نرم افزاری برای تالیف محتوا (دوره ها، محتوای قابل استفاده مجدد) است. یک LCMS هم ممکن است صرفا به تولید و انتشار محتوایی که در سایت lms دیگر میزبانی شده است اختصاص داده شود و یا خود بتواند محتوای خود را میزبانی کند. کمیته آموزش مبتنی بر کامپیوتر صنعت هواپیمایی (AICC) از محتوایی پشتیبانی می کند که به طور جداگانه در LMS میزبانی می شود.

ترند اخیر در سیستم های مدیریت محتوای آموزشی، روش crowdsourcing یا جمع سپاری می باشد.

ارزیابی مبتنی بر کامپیوتر

ارزیابی کامپیوتری (ارزیابی الکترونیکی) یا آزمون آنلاین از تست های گزینه ای خودکار تا سیستم های پیچیده تر را شامل می شوند. با برخی از سیستم ها، کامپیوتر می تواند در مقابل برخی از اشتباهات دانش آموزان بازخورد دهد یا می تواند دانش آموز را از طریق مجموعه ای از سوالات مطابق با آنچه دانش آموز به نظر می رسد آموخته، هدایت کند. ارزشیابی تکوینی، پاسخ های اشتباه را بی پاسخ و بدون هیچ گونه بازخوردی رها می کند و سپس این سوالات توسط معلم و در زمان دیگری توضیح داده می شود. سپس یادگیرنده با سوالاتی در آن زمینه ها که با تغییراتی جزئی طرح شده اند، تمرین می کند. این فرآیند با ارزیابی خلاصه که با استفاده از مجموعه ای جدید از سوالات که تنها شامل موضوعاتی را که قبلا تدریس شده اند هستند، کامل می شود.

سیستم پشتیبانی عملکرد الکترونیکی

یک سیستم پشتیبانی عملکرد الکترونیکی (EPSS)، یک سیستم مبتنی بر رایانه است که بهره وری کارکنان را از طریق فراهم کردن دسترسی کارکنان به اطلاعات، مشاوره و یادگیری یک پارچه بهبود می بخشد.

سیستم مدیریت آموزش

یک سیستم مدیریت آموزش یا سیستم مدیریت منابع آموزشی یک نرم افزار طراحی شده برای بهینه سازی مدیریت آموزش مدرس محور است. این نرم افزار ها مانند یک برنامه ریز منابع سازمانی یا ERP، یک ابزار دفتری است که هدف آن همه ی جنبه های روند آموزش است: برنامه ریزی (برنامه ی آموزشی و پیش بینی بودجه)، تدارکات (برنامه ریزی و مدیریت منابع)، حسابداری (ردیابی هزینه، سودآوری )، گزارش دهی و فروش سودآور ارائه دهندگان آموزش. یک سیستم مدیریت آموزشی می تواند برای برنامه ریزی برنامه های گرافیکی، ارائه برنامه های آموزشی، مکان ها و تجهیزات، بهینه سازی استفاده از منابع، ایجاد یک برنامه آموزشی و پیگیری بودجه های باقیمانده، ایجاد گزارشات و به اشتراک گذاری اطلاعات بین تیم های مختلف استفاده شود.

با این که سیستم های مدیریت آموزش بر مدیریت آموزش های هدایت شده توسط مربی تمرکز می کنند، همچنین می توانند سیستم lms را تکمیل کنند. در این وضعیت، LMS مدیریت و ارزیابی آموزش الکترونیکی را مدیریت خواهد کرد، در حالی که یک سیستم مدیریت آموزش TMS، برنامه ریزی، لجستیک و گزارش دهی ILT و برنامه های پس انداز را مدیریت خواهد کرد.

عناصر یادگیری

محتوا

مسائل مربوط به معماری محتوا و طراحی شامل آموزش و یادگیری استفاده مجدد از آن است. یکی از رویکردهای موجود آن را به 5 جنبه تقسیم می کند:

• حقیقت (Fact) – داده های منحصر به فرد (به عنوان مثال نمادها برای فرمول اکسل، یا بخش هایی که یک هدف یادگیری را تشکیل می دهند)
• مفهوم – یک دسته که شامل چندین نمونه است (به عنوان مثال فرمولهای اکسل یا انواع / نظریه های مختلف طراحی آموزشی)
• فرآیند – جریان رویدادها یا فعالیتها (مثلا چگونگی کارکرد صفحه گسترده یا پنج مرحله در ADDIE)
• روش – کار گام به گام (به عنوان مثال وارد یک فرمول به یک صفحه گسترده یا مراحلی که باید در یک فاز در ADDIE دنبال شود)
• اصول استارتژیک – وظیفه ای است که با تطبیق دستورالعمل ها انجام می شود (به عنوان مثال انجام یک طرح مالی در یک صفحه گسترده یا با استفاده از یک چارچوب برای طراحی محیط یادگیری)

عناصر آموزشی

عناصر آموزشی به عنوان ساختار یا واحد مواد آموزشی تعریف می شوند. آنها محتوای آموزشی هستند که باید ارائه و تحویل داده شوند. این واحدها مستقل از فرمت هستند، به این معنی که  کلیت واحد ممکن است به صورت یکی از شیوه های گوناگون تحویل داده شود، اما ساختارهای آموزشی خود کتابخانه ها، صفحه وب، کنفرانس ویدئویی، پادکست، درس، انتصاب، سوال چند گزینه ای، مسابقه، بحث گروه یا یک مطالعه موردی، همه آن ها می توانند به روش های متفاوتی از آن تحویل داده شوند.

استانداردهای عناصر یادگیری

تلاش های زیادی در زمینه استفاده مجدد از مواد اموزش الکترونیک و به ویژه ایجاد یا استفاده مجدد از عناصر یادگیری شده است. این ها واحدهای مستقلی هستند که با کلمات کلیدی یا سایر ابرداده ها به درستی برچسب گذاری شده اند و اغلب در فرمت فایل XML ذخیره می شوند. ایجاد یک دوره نیاز به جمع آوری مجموعه ای از عناصر یادگیری دارد. مدل مرجع اسکورم (SCORM) مجموعه ای از استانداردها و مشخصات است که در مورد برخی از آموزش های الکترونیکی مبتنی بر وب استفاده می شود. سایر مشخصات مانند چارچوب مدارس اجازه انتقال عناصر یادگیری یا طبقه بندی متادیتا (LOM) را امکان پذیر می کند.

کاربرد هوش مصنوعی در آموزش

هوش مصنوعی در این مرحله از کلان داده ها بسیار مهم شده است، همچنین در کلاس های دوران متوسطه نیز به طور گسترده ای پذیرفته شده است. یک کلاس برجسته از تکنولوژی آموزشی پیشرفته با هوش مصنوعی، سیستم های هوشمند آموزش (ITSs) هستند، که برای ارائه بازخورد سریع و شخصی به دانش آموزان طراحی شده اند. انگیزه ی توسعه ITS از تحقیقاتی است که نشان می دهند آموزش های شخصی سازی شده بسیار موثرتر از آموزش هایی هستند که برای یک گروه تالیف می شوند. در طول سال های گذشته، ترکیبی از نظریه های شناختی علمی و تکنیک های مبتنی بر داده ها، توانایی های ITS را به میزان قابل توجهی افزایش داده است. شواهد فراوانی وجود دارد که نشان می دهد ITS ها در کمک به دانش آموزان بسیار موثر هستند.

کارهای اخیر نیز بر توسعه ابزار یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی تمرکز کرده اند که به معلم های انسانی در هماهنگ کردن فعالیت های کلاس درس کمک می کند. معلم می تواند از دانش آموزان به گونه ای پشتیبانی کند که هوش مصنوعی نمی تواند؛ اما قادر به پردازش مقدار زیادی از تجزیه و تحلیل داده ها به صورت بلادرنگ نیست که توسط سیستم های کامپیوتری می توانند انجام دهند. از سوی دیگر، هوش مصنوعی می تواند حجم کار را به اشتراک بگذارد و بهترین شیوه های اعمال را توصیه می کند، اما می توانند تنها در دامنه کارهای از پیش تعیین شده عمل کنند و قادر به انجام وظایفی نظیر حمایت عاطفی نیست. فهمیدن این که هوش مصنوعی باید چگونه معلم ها را در یک کلاس واقعی، متفاوت و خود گام پشتیبانی کند همچنان یک مسئله باز است.

بخش های فناوری آموزشی 

پیش دبستانی

انواع مختلف رسانه های الکترونیکی می تواند آینده دوره پیش دبستانی باشد. اگر چه والدین یک تجربه و نظر مثبتی را گزارش می دهند، تاثیر چنین کاربرد به صورت نظام مند مورد ارزیابی قرار نگرفته است.

در دوره پیش دبستانی، فناوری را به چند روش می توان معرفی کرد. پایه ترین آن ها استفاده از رایانه ها، تبلت ها و منابع صوتی و تصویری در کلاس های درس است.

دوران ابتدایی و راهنمایی یا متوسطه اول

آموزش الکترونیکی توسط مدارس دولتی راهنمایی در ایالات متحده و همچنین مدارس خصوصی مورد استفاده قرار می گیرد. در برخی از موارد محیط های یادگیری الکترونیکی در یک کلاس سنتی مورد استفاده قرار می گیرند، بعضی دیگر به دانش آموزان اجازه می دهد تا از خانه یا هر مکان دیگری در کلاس آنلاین شرکت کنند.  استفاده از سیستم عامل های مجازی برای آموزش الکترونیکی در سراسر جهان در حال افزایش است. با مدرسه مجازی دانش آموزان می توانند در دوره های  همزمان و یا دوره های یادگیری ناهمزمان از هر نقطه ای که امکان اتصال به اینترنت وجود دارد، شرکت کنند.

اموزش الکترونیک به طور فزاینده ای توسط دانش آموزانی که به دلایلی چون آلرژی های شدید یا سایر مسائل پزشکی، ترس از خشونت و قلدری در مدرسه و دانش آموزانی که والدیت آن ها ترجیح می دهند در خانه درس بخوانند، استفاده می شود. مدارس آنلاین یک پناهگاه برای دانش آموزان برای دریافت آموزش با کیفیت را ایجاد می کنند در حالی که تقریبا می توانند به طور کامل از این مشکلات اجتناب کنند. مدارس آنلاین نیز اغلب با مسائلی از قبیل موقعیت، سطح درآمد یا اندازه کلاس در مدارس اجاره ای آجری محدود نمی شوند.

استفاده از یادگیری الکترونیکی به عنوان مکمل کلاس درس سنتی افرایش یافته است. دانش آموزانی که دارای استعداد خاص یا علاقه به موضوعات خارج از برنامه های مدرسه می توانند از آموزش های الکترونیکی برای ارتقای مهارت های خود استفاده کنند. برخی از موسسات آنلاین با استفاده از سیستم وب کنفرانس ، بین دانش آموزان و مربیان ارتباط برقرار می کنند تا یک کلاس دیجیتالی تشکیل دهند. آموزش مجازی در مدارس ابتدایی و راهنمایی اغلب با نام مدرسه مجازی و در آموزش عالی با نام دانشگاه مجازی خوانده می شود.

آموزش الکترونیکی در آموزش عالی

در سال های اخیر، ثبت نام در دوره های آنلاین کالج ها و دانشگاه ها افزایش قابل توجهی داشته است. اگر چه بخش بزرگی از موسسات آموزش عالی برای سو  کلاس مجازی و دوره هیا آنلاین ارائه می دهند، بخش بزرگ دیگری از آموزشگاه ها این کار را بدون منفعت مالی انجام می دهند و دوره های آموزش آنلاین رایگان ارائه می دهند.

در هر حال آموز آنلاین در آموزش عالی به سرعت در حال افزایش است و حتی برنامه های آنلاین دکترا در دانشگاه های برجسته تحقیقاتی توسعه یافته اند.

اگرچه دوره های موک یا دوره های آنلاین گسترده (MOOCs) ممکن است برای جایگزینی کامل آن ها با آموزش عالی حضوری محدودیت هایی داشته باشند، با این حال چنین برنامه هایی به طور قابل توجهی گسترش یافته است. دانشگاه MIT، دانشگاه استنفورد و پرینتسون کلاس هایی را به مخاطبان جهانی ارائه می دهند، اما نه با اعطای مدرک و اعتبار دانشگاه. برنامه های سطح دانشگاه مانند EdX که توسط موسسه تکنولوژی ماساچوست و دانشگاه هاروارد تاسیس شده است، بدون هزینه رشته ها و موضوعات متنوعی را در قالب کلاس مجازی ارائه می دهند؛ البته با می توان با پرداخت مقداری هزینه مدرک گذراندن دوره را نیز گرفت. MOOC غیر از زمان شروعش تأثیر قابل توجهی بر آموزش عالی نداشته و پس از گسترش اولیه تاثیر آن کاهش یافته است، اما انتظار می رود در برخی از آنها باقی بماند.

کاربرد آموزش الکترونیک در آموزش حرفه ای و آموزش سازمانی

آموزش الکترونیکی شرکتی توسط شرکت ها و سازمان ها برای ارائه آموزش جبرانی اجباری و به روز رسانی برای انطباق با قوانین و مقررات، بهبود مهارت ها و آموزش مهارت های حوزه فناوری اطلاعات، پیشرفت حرفه ای (CPD ) و سایر مهارت های ارزشمند در محل کار استفاده می شود. شرکت ها از آموزش الکترونیکی برای ارائه اطلاعات در مورد آخرین پیشرفت های محصول استفاده می کنند. اکثر شرکت های آموزش الکترونیکی شرکت آسنکرون هستند و از طریق سیستم های مدیریت یادگیری مدیریت می شوند. چالش بزرگ در یادگیری الکترونیکی سازمانی این است که کارمندان را به ویژه با موضوعات مربوط به انطباق که آموزش های دوره ای توسط قانون یا مقررات تعیین شده است، درگیر کند.

کاربرد آموزش الکترونیک در دولت و خدمات عمومی

یک نیاز مهم برای اطلاعاتِ کیفیت بالا، قابل اطمینان و اخیرِ بهداشتی این است که برای عموم در دسترس قرار گیرد و همچنین برای ارائه دهنده های خدمات بهداشتی خلاصه شود. ارائه دهنده ها از نیاز به اطلاع رسانی اتوماتیک از آخرین تحقیقات، یک پورتال جستجوگرانه اطلاعاتی و دسترسی به ادبیات خاکستری صحبت می کنند. کتابخانه بهداشتی مادران و کودکان (MCH) از صندوق بهداشت ایالات متحده آمریکا برای تأمین آخرین اخبار و برنامه ریزی برای اطلاع رسانی خودکار به ارائه دهندگان از طریق هشدار MCH تامین می شود. یکی دیگر از برنامه های کاربردی در بهداشت عمومی توسعه mHealth (استفاده از ارتباطات تلفن همراه و چند رسانه ای در سلامت عمومی جهانی) است. استفاده از mHealth پیش از تولد و در زمان نوزادی نتایج مثبتی داشته است. علاوه بر این، سیستم های بهداشت و درمان برنامه های mHealth را برای تسهیل پاسخ های اورژانس پزشکی، مراقبت های ویژه، ارتقاء سلامت و جمع آوری داده ها، اجرا کرده اند. در کشور های کم درآمد و یا با درآمد پایین، mHealth اغلب به عنوان پیام متنی یک طرفه و یا یادآوری تلفن برای ترویج پذیرش درمان و جمع آوری داده ها استفاده می شود.

مزایای فناوری آموزشی

معایب فناوری آموزشی

بحث ارزیابی در فناوری آموزشی

در این جا دو مسئله مشخص و جدا در مورد ارزیابی وجود دارد : ارزیابی فناوری آموزشی و اجرای ارزیابی با استفاده از فناوری. ما به مسئله دوم علاقه مند هستیم.

ارزیابی آموزشی با کمک فناوری هم می تواند شامل ارزیابی تکوینی باشد هم شامل ارزیابی تلخیصی. مربیان از هر دو نوع ارزیابی برای سنجش میزان پیشرفت دانش آموزان و یادگیری در کلاس درس استفاده می کنند. فناوری آموزشی به معلمان کمک می کند تا دانش آموزان را بهتر ارزیابی کنند و جاهایی را که در آن با مشکل مواجه شده اند را متوجه شوند.

آزمون الکترونیکی از فناوری اطلاعات استفاده می کند. نرم افزار آزمون آنلاین شامل چندین برنامه کاربردی بالقوه است که ممکن است معلم یا دانش آموز گرا باشد، از جمله ارزیابی آموزشی در طول دوره آموزشی، مانند آزمون دسته بندی کامپیوتری، آزمون انطباق کامپیوتری، آزمون دانش آموز و نمره دهی یک امتحان.