معرفی ۶ عادت ساده برای مشارکت بهتر در گفت و گوها
می خواهید بدانید چگونه می‌توانید پرحرف‌تر شوید و برای مشارکت بهتر در گفت و گوها چه کار کنید؟
با تدسا همراه باشید.
دن چانگ، پسری که در گذشته بسیار خجالتی بود و اکنون، بنیان‌گذار وب‌سایت “د فرند فرمولا” است پاسخ این سوال را اینگونه می‌دهد:
همه‌ی ما یک صافی در مغزمان داریم. مانند صافی قهوه!
موادی که داخل صافی می‌ماند، تفاله و آب، نشان‌دهنده‌ی افکار ما هستند و چیزی که از صافی می‌گذرد و بیرون می‌آید، قهوه، صحبت‌های ما هستند. زمانی که فکری از سرمان می‌گذرد، این صافی مغز ما است که تصمیم می‌گیرد آن را به زبان بیاورد یا نه.
مشکل همین جا است. صافی شما احتمالا زیادی ضخیم است. و به همین دلیل چیزی از آن رد نمی‌شود. مثل این‌که صافی قهوه داشته باشید که قهوه‌ای درست نمی‌کند. شما بیش‌تر افکارتان را پالایش می‌کنید.
این یک نقل قول از کتاب “صداقت افراطی” اثر برد بلانتون است. او درباره‌ی پالایش افکار می‌گوید: “امتناع از صحبت با مردم و نگفتن احساسات و افکارمان به آنها ما را در محبس نگه می‌دارد. هر چه‌قدر بیش‌تر در محبس بمانیم، زودتر دچار انحطاط خواهیم شد.”
به عبارت دیگر، پالایش کردن خودمان ما را در محبس زندانی می‌کند.
و آن‌چه در دراز مدت رخ می‌دهد این است که شما خود را چنان پالایش می‌کنید که خودتان هم دیگر به حرف‌های‌تان اعتماد نخواهید داشت.
پس باید چه کار کنید؟ آن‌چه را به ذهن تان می‌آید بگویید. (فکر می‌کنید شوخی می‌کنم؟ پس باقی مطلب را بخوانید.)
افکار خود را به دنیای بیرون بیاورید. وقتی صادقانه و روشن صحبت کنید، آدم‌ها متوجه نوعی توازن در شما خواهند شد و این باعث می‌شود که ارتباطی درست با آنها داشته باشید.
در این مرحله ممکن است با خود بیندیشید که ” من افکاری در سر ندارم.” اما چنین چیزی حقیقتا درست نیست. حاضرم شرط ببندم افکار زیادی در سر دارید. اما به حدی آنها را پالایش کرده‌اید که متقاعد شده‌اید هیچ کدام از آنها ارزش عنوان شدن را ندارند.
حالا به چگونگی عملکرد می‌رسیم. در این‌جا یک تمرین ساده می‌بینیم (به تنهایی هم می‌توانید آن را انجام دهید) که شما را کمک می‌کند وقتی بین آدم‌ها هستید، بیش‌تر حرف بزنید. به طور خلاصه وقتی تنها هستید بلند با خودتان حرف بزنید. این باعث می‌شود ذهن‌تان یاد بگیرد افکار را به صورت شفاهی بیان کند.
در ادامه ۶ عادت ساده برای مشارکت بهتر در گفت و گوها آمده است:
۱. ابتدا یک مکان خلوت پیدا کنید که کسی صدای‌تان را نشنود. مثلا اتاق خواب یا ماشین‌تان. نکته‌ی کلیدی در این‌جا این است که شما نگران نیستید کسی صدای شما را بشنود.
۲. خوب، وقتی چنین جایی را پیدا کردید، شما هستید و افکارتان! حالا بگذارید افکارتان جاری شوند. تنها کاری که باید بکنید این است که همه‌ی چیزهایی را که به ذهن‌تان می‌رسد بگویید. دقیقا همه چیز را!
۳. شاید عجیب باشد اما متوجه می‌شوید با وجود این که تنها هستید باز هم افکارتان را پالایش می‌کنید، اما یادتان باشد که شما تنها هستید و هیچ کس صدای‌تان را نمی‌شنود. بنابراین تمام افکارتان را بگویید! آن‌چه در این‌جا می‌خواهیم انجام دهیم این است که صافی مغزتان را خاموش کنیم.
۴. این کار را روزی حداقل ۵ دقیقه انجام بدهید. در ابتدا دشوار خواهد بود و از صدای خودتان متنفر خواهید شد، اما به مرور زمان آسان‌تر می‌شود و کلمات راحت‌تر جاری می‌شوند.
۵. حالا اگر می‌خواهید وارد مرحله‌ی بعد شوید، صدای خود را در زمان انجام این تمرین ضبط کنید. این کار اعتماد به نفس بیش‌تری به شما خواهد داد زیرا حس می‌کنید شخص دیگری دارد به شما گوش می‌دهد، و به این صورت فرآیند کار واقعی‌تر به نظر می‌رسد. اما یادتان باشد شما هنوز هم تنها هستید، بنابراین فکر کنید که این کار یک تحول بین صحبت با خودتان و صحبت با دیگران است. می‌توانید از میکروفون گوشی، رایانه‌تان یا هر چیزی که دارید، استفاده کنید. پس پیش بروید و فرآیند هشیاری‌تان را به مدت ۵ دقیقه ضبط کنید.
۶. هر چه‌قدر بیش‌تر این تمرین را انجام دهید، برای مشارکت بهتر در گفت و گوها تسلط بیش‌تری پیدا می‌کنید.
و به مرور زمان متوجه می‌شوید که به آوای صدای خودتان اعتماد دارید و حتی آن را دوست دارید. و در واقع ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی صحبت نکردن سخت‌تر از صحبت کردن به نظر برسد.
امیدوارم این تمرین کمک‌تان کند.