شیمی درمانی انواع و عوارض آن

اصطلاح شیمی درمانی به داروهایی اشاره دارد که از تکثیر و رشد سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کنند. شیمی درمانی درمان بسیار رایج برای سرطان است. این داروها با از بین بردن سلول‌های تکثیر شده این کاری را انجام می‌دهند. برای دستیابی به چنین هدف‌هایی طیف وسیعی از داروها استفاده می‌شوند.

اثربخشی آن‌ها تا حدودی به مرحله‌ای که در آن سرطان درمان می‌شود بستگی دارد. عوارض و اثرات بد آن می‌توانند بسیار شدید باشند، و ممکن است لازم باشد پزشک با بیمار درباره‌ی آنچه با آن مواجه خواهد شد صحبت کند. فایده های شیمی درمانی معمولا بر خطر اثرات بد آن می‌چربد.

شیمی درمانی: فرایند قبل درمان،  حین درمان و بعد از درمان

۱. حقایقی سریع و گذرا در مورد شیمی درمانی

در اینجا بعضی از نکات کلیدی در مورد شیمی‌ درمانی را با شما در میان می‌گذاریم. جزئیات بیشتر در متن اصلی مقاله موجود است.

– از شیمی درمانی برای درمان سرطان استفاده می‌شود.

– شیمی درمانی می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند یا با از بین بردن سلول‌های تکثیر شده باعث بهبودی شود.

– ممکن است عوارض جانبی وخیمی داشته باشد، و بیماران باید در مورد این عوارض با پزشک‌شان مشورت کنند.

– بسته به هر فرد و مرحله از سرطان، شیمی درمانی می‌تواند سلول‌های سرطانی را از بین ببرد یا باعث بهبودی طولانی مدت علائم آن شود.

۲. شیمی درمانی چیست؟

به عنوان بخشی از فرایند طبیعی بدن، سلول‌ها مدام از طریق پروسه‌ی تکثیر و گسترش جایگزین می‌شوند.

وقتی سرطان رخ می‌دهد، سلول‌ها به گونه‌ای غیر قابل کنترل تکثیر می‌شوند.

سلول‌های بیشتر و بیشتری تولید می‌شوند، و شروع می‌کنند به اشغال میزان فزاینده‌ای از فضا تا اینکه فضای سابقا استفاده شده توسط سلول‌های مفید را کاملا پر و اشغال می‌کنند.

داروهای شیمی درمانی با توانایی سلول‌های سرطانی جهت تکثیر و تولید مثل مبارزه می‌کنند.

ممکن است از یک قلم یا ترکیبی از چند قلم دارو استفاده شود.

این‌ها می‌توانند یا مستقیما به جریان خون تزریق شوند تا به سلول‌های سرطانی سرتاسر بدن حمله کنند، یا می‌توانند روی مکان‌های سرطانی بخصوصی متمرکز شوند.

۳. شیمی درمانی چه کاری انجام می‌دهد؟

داروهای شیمی درمانی می‌توانند:

– مانع تقسیم سلولی شوند، یا جلوی تکثیر سلول‌ها را بگیرند، مثلا داروهای داروهای سیتوتوکسیک.

– منبع تغذیه‌ی سلول‌های سرطانی را هدف قرار ‌دهند، که متشکل از آنزیم‌ها و هورمون‌هایی هستند که برای رشد نیاز دارند

– باعث خودکشی سلول‌های سرطانی ‌شوند، که در علم پزشکی به آن آپوپتوز (خزان یاخته‌ای) می‌گویند.

– جلوی رشد رگ‌های خونی جدید که به تومور آذوقه می‌رسانند را بگیرند تا تومور از شدت گرسنگی از بین برود.

تاثیر توقف جریان خون و اکسیژن جاری به سمت تومور در سال‌های اخیر زیر سوال رفته است.

مطالعات نشان داده‌اند که، گرسنگی دادن به سلول‌ها، و توقف جریان خون به سمت تومور ممکن است توانایی سلول‌ها برای مقاومت در برابر درمان را افزایش دهد و باعث متاستاس شود.

تحقیقات بیشتر باعث شده‌ است دانشمندان اصل مشابهی را پیشنهاد کنند که ممکن است همچنان مفید واقع شود.

گفته می‌شود که این اصل می‌تواند در پیشگیری از مقاومت سلول‌های سرطانی در برابر درمان از طریق هدف قرار دادن پروتئین‌هایی که توسط سرطان به کار گرفته می‌شوند تا مقاومت را افزایش دهند و باعث متاستاس شوند مقابله کند.

۴. آنچه باید انتظار داشت

شیمی درمانی درمانی تهاجمی است که می‌تواند اثرات جانبی شدیدی به جا بگذارد. این به خاطر آن است که داروها اغلب نه تنها سلول‌های سرطانی بلکه سلول‌های سالم را نیز هدف قرار می‌دهند.

این اثرات بد می‌توانند نگران کننده باشند، اما در صورتی که داروها در اوایل آغاز بیماری تزریق شوند، در بعضی از موارد شیمی درمانی می‌تواند کاملا به نتیجه برسد و عوارض جانبی را برای بسیاری از بیماران تحمل‌پذیر کنند.

مهم است که بیماران قبل از شروع درمان بدانند باید انتظار چه چیزی را داشته باشند.

۵. چه مدت طول می‌کشد؟

برای دستیابی به بهترین نتایج ممکن، لازم است بیمار مرتبا در طول یک دوره‌ی زمانی که توسط آنکولوژیست یا متخصص سرطان مشخص می‌شود شیمی درمانی شود.

یک برنامه‌ی شیمی درمانی برای آن طراحی می‌شود که زمان جلسات درمان و مدت زمان آن را تعیین کنند.

دوره‌ی درمان می‌تواند از دوز یک واحد در روز تا چند هفته را بسته به نوع و مرحله‌ی بیماری سرطان در بر بگیرد.

بیمارانی که به دوره‌ی درمان طولانی‌تری نیاز داشته باشند از یک دوره‌ی استراحت برخوردار خواهند بود تا بدن‌شان قوت خود را بازیابی کند.

همچنین درمان می‌تواند در یک روز انجام شود، و به دنبال آن یک هفته استراحت باشد، بعد دوباره درمان یک روزه‌ی دیگری همراه با سه هفته استراحت و … انجام شود.

برای کنار آمدن با مشکلات ذهنی و احساسی شیمی درمانی، ممکن است روانشناس یا مشاوری برای کمک به بیمار بالای سر او حضور داشته باشد.

۶. آزمایش‌های خون قبل از شیمی درمانی و در حین آن

برای ارزیابی سلامت بیمار و اطمینان از اینکه می‌تواند با اثرات و عوارض جانبی شیمی درمانی کنار بیاید به انجام آزمایش‌های خون نیاز است.

به عنوان مثال، اگر آزمایش خون مشکلات کبدی را تشخیص بدهد، درمان‌های بیشتر ممکن است مناسب نباشند مگر آن که کبد بهبود پیدا کند.

مواد شیمیایی و سایر داروهای استفاده شده برای شیمی درمانی متابولیزه می‌شوند، یا در کبد تجزیه می‌شوند. اگر بار زیادی روی کبد باشد، ممکن است یک سری عوارض ثانویه به همراه داشته باشد.

اگر آزمایش خون پیش از درمان شمار پایین گلبول‌های سفید یا قرمز خون یا پلاکت‌های خون را نشان بدهد، ممکن است لازم باشد درمان را به تاخیر بیندازیم.

آزمایش‌های منظم خون در طول دوره‌ی درمان انجام خواهند شد تا مطمئن شویم که عملکرد خون و کبد تا حد ممکن حفظ شده است و اثربخشی درمان را نیز تحت نظر بگیریم.

۷. دوز دارو چگونه برای بیمار تعیین و به او داده می‌شود؟

بسته به نوع سرطان، ممکن است بیمار تحت شیمی درمانی خوراکی، یا داخل وریدی قرار بگیرد یعنی در رگ یا جای دیگری از بدن او تزریق‌هایی انجام شود.

– شیوه‌ی درمان خوراکی: اگر وضع سلامتی بیمار اجازه بدهد، گاهی می‌توانند در خانه قرص‌های خود را مصرف کنند. اما، بیمار مجبور خواهد بود مرتبا به بیمارستان سر بزند و سلامت و واکنش بدنش را نسبت به درمان بررسی کند. همچنین ممکن است داروهای خوراکی به شکل کپسول یا مایع باشند.

دوز داروی مصرفی باید دقیقا در زمان مقرر استفاده شود. اگر بیمار یک وعده‌ی مشخص را فراموش کرد، باید بلافاصله به تیم پزشکی اطلاع دهد.

– شیمی‌ درمانی داخل وریدی: در این روش ممکن است دارو با استفاده از سوزن مستقیما درون رگ تزریق شود یا از طریق تزریق تدریجی داخل وریدی به بدن بیمار وارد شود.

این داروها را همچنین می‌توان به اشکال زیر نیز به بیمار داد:

– به صورت تزریق در عضله‌ی بازو، ران، یا جاهای دیگر

– به صورت اینتراتکال، به فضای بین بافت‌ها تزریق شود تا مغز و نخاع را پوشش دهد

– به صورت تزریق داخل صفاقی، مستقیما به بخشی از بدن که روده‌ها، معده و کبد در آن واقع شده‌اند تزریق می‌شود.

– به صورت درون شریانی، به شریانی که به سرطان منتهی می‌شود تزریق می‌کنند.

دارو ممکن است از طریق سرم یا به وسیله‌ی یک پمپ به بدن بیمار وارد شود، تا از سرعت منظم و مداوم تزریق دارو اطمینان حاصل شود.

اگر بیمار به تزریق‌های پیوسته، تزریق وریدی طولانی، یا تزریق سیار نیاز داشته باشد، ممکن است مجبور باشد برای چندین هفته یا ماه پمپ را با خود حمل کند. بیمار می‌تواند حین دریافت دارو راه برود.

دستگاه‌های استفاده شده برای تزریق محلول شامل یک کاتتر (میل)، کاتتر سیاهرگ مرکزی، و یک پورت کت می‌شوند.

پورت کت یک پورت (درگاه) قابل کارگذاری است، یک لوله‌ی نازک، نرم، و انعطاف پذیر که داخل رگ فرو می‌شود. این وسیله یک حفره درست زیر پوست سینه یا بازو ایجاد می‌کند. این پورت صفحه‌ی لاستیکی نازکی دارد که سوزن‌های بخصوصی می‌توانند از طریق آن دارو را عبور دهند یا از بیمار خون بگیرند.

گاهی به صورت موضعی، کرم یا پماد، روی پوست مالیده می‌شود.

عوارض جانبی شیمی درمانی

شیمی درمانی اغلب عوارض جانبی شدیدی به همراه دارد، اما پیشرفت‌های علمی اخیر باعث شده است بسیاری از این عوارض نسبت به گذشته بیشتر قابل کنترل باشند.

بسته به نوع و حدود درمان و سایر عوامل، عوارض بد می‌تواند از خفیف تا شدید دسته بندی شوند. بعضی از افراد ممکن است هیچ عارضه‌ی جانبی را تجربه نکنند!

تاثیر دارو بر زندگی روزانه‌ی شخص به میزان علائم بستگی خواهد داشت.

در ادامه به بعضی از عوارض جانبی که ممکن است رخ دهند اشاره می‌کنیم.

۱. حالت تهوع و استفراغ

حالت تهوع و استفراغ چیزی است که بیش از ۷۰ درصد بیماران به آن دچار می‌شوند. داروهای ضد تهوع ممکن است در چنین شرایطی کمک کننده باشند. این داروها حتی بعد از بین رفتن علائم نیز باید مصرف شوند تا از بازگشت مجدد آن‌ها جلوگیری شود.

زنجبیل یا مکمل‌های زنجبیل ممکن است به افزایش کارآمدی داروهای ضد استفراغ کمک کنند.

۲. آلوپسی یا ریزش مو

ممکن است چند هفته پس از شروع درمان با بعضی از انواع شیمی درمانی موها شروع به ریزش کنند یا نازک شوند. این مشکل می‌تواند بر هر بخشی از بدن نیز تاثیر بگذارد.

ریزش مو هیچ پیامد بد جسمی به همراه ندارد، اما ممکن است باعث آشفتگی ذهنی شود. پزشک ممکن است بیمار را با یک مشاور در ارتباط قرار دهد یا توصیه کند از کلاه گیس یا سایر پوشش‌های مناسب استفاده کند.

استفاده از کلاه سرد می‌تواند وقتی که یک دوز در حال تزریق است پوست سر را خنک نگه دارد، و این ممکن است مانع از ریزش مو شود یا شدت آن را کم کند.

اما بیمارانی که برای درمان پوست سرشان به دارو نیاز دارند، نمی‌توانند از کلاه سرد استفاده کنند. این شامل بیماران مبتلا به سرطان خون می‌شود.

معمولا بعد از اتمام درمان موها رشد خود را از سر می‌گیرند.

ناخن‌ها نیز ممکن است شکننده و پوسته پوسته شوند.

ممکن است پوست خشک و دردناک شود و نسبت به تابش نور آفتاب بیش از حد حساس شود.

بیماران باید در زمان اوج درمان زیر تابش مستقیم نور آفتاب قرار نگیرند، از آفتابگیر‌ها استفاده کنند، و لباسی به تن کنند که بیشترین میزان پوشش را برای‌شان به همراه می‌آورد.

۳. خستگی مفرط

خستگی مفرط یکی از عارضه‌های جانبی شایع است. این عارضه ممکن است اکثر اوقات رخ بدهد یا فقط بعد از انجام فعالیت‌های خاصی احساس شود. بیماران باید استراحت زیادی بکنند و از کارهایی که آن‌ها را بیش از حد خسته می‌کند بپرهیزند.

خستگی شدید را باید به پزشک گزارش دهید، چون کاهش چشمگیر گلبول‌های قرمز خون می‌تواند به کم خونی تبدیل شود.

۴. اختلال شنوایی

اثرات سمی شیمی درمانی می‌تواند به اختلال شنوایی موقت یا دائم در بعضی از بیماران منجر شود.

۵. شمار پایین گلبول‌های سفید خون و آسیب پذیری در برابر عفونت‌ها

هنگام انجام شیمی درمانی، سیستم ایمنی بدن به خاطر کم شدن تعداد گلبول‌های سفید خون تضعیف خواهد شد.

به این ناراحتی نوتروپنی می‌گویند. گلبول‌های سفید خون بخشی از سیستم ایمنی ما را تشکیل می‌دهند، و با عفونت مبارزه می‌کنند. این می‌تواند باعث شود بیماران نسبت به عفونت‌ها آسیب‌پذیرتر شوند.

ممکن است آنتی بیوتیک‌ها خطر گسترش عفونت‌ها را کاهش دهند. بیماران و مراقبان آن‌ها باید مواظب نکات احتیاطی زیر نیز باشند.

این‌ نکات عبارتند از:

– بهداشت شخصی: شستن مرتب دست‌ها با آب گرم و صابون، خمام کردن یا دوش گرفتن حداقل یک بار در روز، عوض کردن مرتب لباس‌ها، لباس خواب، و حوله‌های حمام.

– تهیه‌ی غذا: از شیوه‌های بهداشتی تهیه غذا پیروی کنید، من جمله جدا کردن گوشت‌ها و سبزیجات از هم، پخت کامل محصولات حیوانی، شستن تمام سبزیجات و تمیز نگه داشتن سطوح، قاشق چنگال، و کاسه بشقاب.

– افراد عفونی: از هر کسی که علائم بیماری یا عفونت دارد دوری کنید.

– زخم‌های پوستی: به دقت هر بریدی یا خراش بپوشانید و پوشش روی آن‌ها را استرلیزه کنید، تا از ورود باکتری‌ها به داخل پوست جلوگیری شود.

بیماران شیمی درمانی که دچار عفونت می‌شوند به درمان فوری نیاز دارند. این ممکن است به بستری شدن و دریافت وریدی آنتی بیوتیک‌ها منجر شود.

۶. شمار پایین پلاکت‌های خون و مشکلات خونریزی

این مشکل که با نام ترومبوسیتوپنی نیز شناخته می‌شود، می‌تواند به مشکلات انعقاد خون نیز منجر شود.

پلاکت‌ها نوعی از سلول‌های خون هستند که به انعقاد خون کمک می‌کنند. تعداد پایین پلاکت‌ها به کبودی و خونریزی منجر می‌شود، به عنوان مثال خونریزی بینی و خونریزی لثه. کنترل خونریزی یک زخم کوچک ممکن است بسیار دشوار شود.

اگر تعداد پلاکت‌ها بیش از حد پایین بیاید، فرد ممکن است به تزریق خون نیاز پیدا کند.

برای کاهش خطر خونریزی، بیماران باید:

– از یک ریش تراش برقی استفاده کنند یا از اصلاح کردن اجتناب کنند

– از چوب مسواک‌های نرم استفاده کنند

– هنگام استفاده از اشیاء تیز، مانند وسایل آشپزخانه یا ابزار باغبانی مراقب باشند.

دستکش می‌تواند از آسیب های ناشی از باغبانی جلوگیری کند.

۷. تعداد پایین گلبول‌های قرمز خون و کم خونی

گلبول‌های قرمز خون اکسیژن را به تمام بافت‌های بدن منتقل می‌کنند. سطح پایین گلبول‌های قرمز خون به کم خونی منجر خواهد شد. علائم آن شامل خستگی، تنگی نفس، و تپش قلب می‌شوند.

شخصی که کم خونی شدید دارد ممکن است به تزریق خون فوری نیاز داشته باشد. اریتروپوئیتین (EPO) دارویی است که باعث می‌شود بدن گلبول‌های قرمز بیشتری تولید کند.

منابع خوراکی خوب آهن شامل سبزیجات برگ‌دار سبز تیره، لوبیا، گوشت، آجیل، آلو، کشمش، و زردآلو می‌شوند.

۸. موکوسیت‌ (زخم‌های دهانی)

موکوسیت، یا التهاب غشاء مخاطی، می‌تواند بر هر بخشی از دستگاه گوارش تاثیر بگذارد، من جمله دهان، مری، معده، روده‌ها، رکتوم و مقعد.

موکوسیت دهانی ممکن است به علائمی در دهان منجر شود که معمولا ۷ تا ۱۰ روز بعد از آغاز درمان اتفاق می‌افتند. در دهان درد وجود خواهد داشت به نحوی که انگار دهان سوخته باشد.

شدت علائم با قدرت دوز شیمی درمانی مرتبط است.

برای درمان موکوسیت اغلب کافئوزول تجویز می‌شود. امروزه داروهای جدیدتر می‌توانند خطر می‌توانند خطر موکوسیت را کاهش دهند.

علائم چند هفته بعد از پایان درمان از بین می‌روند.

۹. کاهش اشتها

چه شیمی درمانی یا خود سرطان می‌توانند بر متابولیسم بدن تاثیر بگذارند و به کاهش اشتها و کاهش وزن منجر شوند تا زمانی که سرطان بهبود پیدا کند یا تا زمانی که درمان تمام شود.

شدت آن به نوع سرطان و شیمی‌درمانی بستگی دارد.

مصرف وعده‌های غذایی کم حجم‌تر اما با تعداد بیشتر ممکن است به تغذیه‌ی خوب بدن کمک کند. نوشیدن مایعات از طریق نی می‌تواند به حفظ مایعات مصرفی کمک کند.

بیمارانی که قادر نیستند غذا یا مایعات بخورند ممکن است به بستری شدن نیاز داشته باشند تا از طریق لوله به آن‌ها غذا داده شود، لوله‌ای که مستقیما از بینی به معده‌ی آن‌ها وارد می‌شود.

۱۰. بارداری و باروری

بسیاری از بیماران موقتا علاقه و تمایل‌شان به رابطه‌ی جنسی را در طول شیمی درمانی از دست می‌دهند. قوای جنسی معمولا بعد از پایان یافتن درمان به آن‌ها باز می‌گردد.

بسته به نوع داروی تجویز شده، ممکن است شیمی درمانی باروری را نیز در مردان و زنان کاهش دهد. قدرت باروری اغلب، و نه همیشه، بعد از پایان درمان به حالت اولیه بر می‌گردد.

بیمارانی که ممکن است بخواهند در آینده بچه‌دار شوند بهتر است به فکر فریز کردن اسپرم یا جنین برای استفاده در آینده باشند.

بسیاری از داروهای شیمی درمانی ممکن است باعث اختلالات مادرزادی شوند، بنابراین اجتناب از بارداری در طول درمان حائز اهمیت است.

در طول درمان از یکی از شیوه‌های جلوگیری از بارداری باید استفاده کرد و حداقل به مدت یک سال بعد نیز باید به این کار ادامه داد. روش‌های جلوگیری از طریق مصرف داروهای خوراکی ممکن است با داروهای شیمی درمانی تداخل کنند.

اگر زنی باردار است یا در زمان درمان باردار شود، مهم است که از همان ابتدا این مساله را با پزشک در میان بگذارد.

۱۱. مشکلات روده

وقتی سلول‌های آسیب دیده به طور ناگهانی از بدن خارج می‌شوند ممکن است به اسهال منجر شود. یبوست نیز ممکن است رخ بدهد. این علائم اغلب چند روز بعد از شروع درمان آغاز می‌شوند.

۱۲. مشکلات سلامت شناختی و ذهنی

تا حدود ۷۵٪ از بیماران مشکلات مربوط به توجه، تفکر، و حافظه‌ی کوتاه مدت را در طول شیمی‌درمانی گزارش می‌دهند. برای حدود ۳۵ درصد، این مشکلات ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها بعد از درمان نیز ادامه داشته باشند.

شیمی درمانی همچنین می‌تواند بر توانایی استدلال، تشخیص، و انجام چند کار به صورت همزمان تاثیر منفی بگذارد.

نوسانات خلقی و افسردگی نیز ممکن است به وجود بیایند، چه به خود درمان مربوط باشند یا به ترس از آینده.

انواع شیمی درمانی

انواع مختلف داروی شیمی درمانی و راه‌های مختلفی برای دریافت آن‌ها وجود دارد. چهار دسته‌بندی اصلی آن‌ها به قرار زیر است:

۱. عوامل آلکیله کننده

که مستقیما بر روی DNA کار می‌کند و سلول‌ها را در مراحل مختلف چرخه‌ی حیات سلولی از بین می‌برد. مثال‌های این مورد شامل کلرامبوسیل، سیکلوفسفامید و ملفالان می‌شود.

۲. آنتی متابولیت ها

که از پروتئین‌های مورد نیاز سلول‌ها برای بقا تقلید می‌کنند. وقتی سلول‌ها آن‌ها را مصرف می‌کنند، هیچ فایده‌ای حاصل نمی‌شود، و بعد آن سلول‌ها از گرسنگی می‌میرند. مثال‌های این مورد شامل پورین آنتاگونیست‌ها، پیریمیدین آنتاگونیست‌ها، و فولات آنتاگونیست‌ها می‌شوند.

۳. آلکالوئیدهای گیاهی

که توانایی رشد و تکثیر سلول‌ها را از کار می‌اندازند. مثال‌های این مورد عبارتند از داکتینومایسین، میتوکسانترون، و میتومایسین.

۴. آنتی بیوتیک‌های ضد تومور

که به DNA می‌چسبند و از سنتز شدن RNA جلوگیری می‌کنند، تا جایی که سلول‌ها دیگر قادر به تولید مثل نخواهند بود. این‌ها با آنتی بیوتیک‌هایی که برای عفونت‌های معمولی مصرف می‌کنیم فرق دارند. مثال‌های این مورد عبارتند از: دوکسورابیسین، میتوکسانترون، و بلئومایسین.

پزشک گزینه‌ی مناسب را، بسته به نوع سرطان، و میزان پیشرفت آن تجویز خواهد کرد چه از قبل شیمی درمانی انجام داده باشند، و چه هر مشکل سلامتی دیگری، مانند دیابت، داشته باشند.

تاثیر و کارآمدی شیمی درمانی

تاثیر و کارآمدی شیمی درمانی به عوامل فردی بستگی دارد. این عوامل عبارتند از:

– مکان، نوع، و مرحله‌ی سرطان

– سن، وضعیت کلی سلامتی، و شرایط پزشکی فعلی بیمار

شیمی درمانی، در بعضی از موارد، به تنهایی می‌تواند سبب بهبودی کامل شود، به نحوی که بیمار درمان می‌شود و سرطان دیگر هیچ گاه عود نمی‌کند.

گاهی، شیمی درمانی در ترکیب با سایر درمان‌ها، مانند پرتودرمانی یا عمل جراحی، صورت می‌پذیرد تا نتایج بهتری حاصل شود. برای کوچک کردن تومور قبل از عمل جراحی می‌توان از نئوادجوانت درمانی استفاده کرد.

بعد از جراحی یا بهبودی، از شیمی درمانی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقیمانده استفاده می‌شود. این روش که با نام نئوادجوانت درمانی شناخته می‌شود، می‌تواند بازگشت یا عود بیماری سرطان را به تاخیر بیندازد یا کلا جلوی آن را بگیرد.

اگر سرطانی در مراحل پیشرفته باشد، شیمی درمانی ممکن است پیشرفت بیماری را کند کند و علائم را کاهش دهد، حتی وقتی که علاج کامل غیرمحتمل به نظر می‌رسد. به این شیمی درمانی تسکینی می‌نامند.

چند نقطه نظر

در طول و بعد از شیمی درمانی، از بیمار آزمایش خون و سایر آزمایش ها گرفته می‌شود تا میزان پیشرفت درمان ارزیابی شود.

اثرات جانبی و عوارض داروهای شیمی درمانی با اتمام درمان از بین می‌روند.

هر چه یک سرطان زودتر درمان شود، احتمال آن که بهبودی از درمان حاصل شود بسیار بیشتر است.

بعضی از آدم‌ها در دوران شیمی درمانی می‌توانند کار کنند، اما ممکن است لازم باشد کمی در برنامه‌ی کاری خود تغییر ایجاد کنند. بسیاری از کارفرماها را قانون ملزم کرده است به چنین اشخاصی برای انجام این کار کمک کنند.

حمایت و دلگرمی سایرین در طول درمان

صحبت کردن با پزشک یا مشاور یا ملحق شدن به گروه‌های حامی بیماران سرطانی چه به صورت حضوری چه به صورت مجازی ممکن است کمک کننده باشد.

این که با پزشک در طول درمان سرطان در تماس باشید حائز اهمیت است، چون آنها می‌توانند به شما کمک کنند با عوارض جانبی شیمی درمانی و داروها مبارزه کنید. بیماران نباید بدون مشورت با پزشک در سبک زندگی‌شان تغییرات ناگهانی ایجاد کنند.

شیمی درمانی می‌تواند پر هزینه باشد. پس مهم است که با پزشک صحبت کنید و گزینه‌های پیش روی خود را بشناسید، بعد با سازمان بیمه‌ی خود صحبت کنید تا خدماتی که به شما می‌شود را تحت پوشش قرار دهد.

بعضی از آدم‌ها ممکن است بتوانند در طول شیمی درمانی به کار کردن بپردازند، اما بعضی دیگر به مرخصی استعلاجی نیاز خواهند داشت. بعضی از کارفرماها از نظر قانونی ملزم هستند که برنامه‌ی کاری بیمار را با نوع درمانی که انجام می‌دهد تطبیق بدهند تا درمان به نتیجه برسد.